آقای قالیباف روز یکشنبه ۱۸ اردیبهشت در مراسم افتتاحیه نمایشگاه گل و گیاه تهران گفت: "توافقاتی انجام شده که زندان اوین نیز از این منطقه خارج شود و اراضی آن به فضای سبز اختصاص یابد."
آقای قالیباف درباره جزئیات انتقال این زندان و اینکه چه زمانی قرار است این زندان به شهرداری واگذار شود، جزئیات بیشتری ارائه نکرد.
این زندان که در حال حاضر در اختیار سازمان زندان ها، از زیر مجموعه های قوه قضائیه است، تنها زندان داخل پایتخت است که همچنان فعال است.
زندان قصر، زندان دیگر شهر تهران که بیشتر محل نگهداری زندانیان عادی بود در سال ۱۳۸۳ تعطیل و به موزه تبدیل شد.
بیشتر بندهای زندان اوین زیر نظر قوه قضائیه است، اما چند بند ویژه در این زندان وجود دارد که زیر نظر وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران اداره می شود.
انتقال زندان اوین به خارج از شهر بارها مطرح بوده و گفته می شود که کمبود ظرفیت این زندان نسبت به تعداد بالای زندانیان از دلایل انتقال آن است.
زندان اوین، زندان اصلی استان تهران است و اکثر زندانیان در بدو دستگیری به این زندان فرستاده و سپس در صورت نیاز برای گذراندن ادامه محکومیت به زندان های دیگر منتقل می شوند.
زندان اوین در زمین هایی که گفته می شود متعلق به سیدضیا طباطبایی، نخست وزیر پیشین ایران و از عوامل اصلی کودتای سوم اسفند ۱۲۹۹ بوده در سال ۱۳۵۰ ساخته شد.
زندان اوین پیش از انقلاب ایران در سال ۱۳۵۷ زیر نظر سازمان اطلاعات و امنیت کشور (ساواک) اداره می شد، به همین دلیل عمدتا محل نگهداری زندانیان سیاسی بود.
در سال های پس از انقلاب این روند ادامه پیدا کرد و با آغاز سرکوب نیروهای مخالف حکومت جمهوری اسلامی، بسیاری از زندانیان سیاسی در این زندان محبوس شدند.
محمد کچویی، نخستین رئیس این زندان پس از انقلاب بود که در سال ۱۳۶۰ در همین زندان ترور شد و پس از او اسدالله لاجوردی، از اعضای هیئت موتلفه به ریاست این زندان گمارده شد.
با تشکیل سازمان زندان های کشور به ریاست مجید انصاری در سال ۱۳۶۵ این زندان زیر نظر این سازمان قرار گرفت.
مخالفان حکومت ایران می گویند که بسیاری از زندانیان سیاسی از جمله اعضای سازمان مجاهدین خلق، سازمان فدائیان خلق و حزب توده که در دهه ۶۰ خورشیدی در این زندان نگهداری می شدند، در محاکمه هایی که به گفته آنها بیش از چند دقیقه طول نمی کشید به اعدام محکوم شدند و ظرف چند روز مقابل جوخه های آتش قرار گرفتند.
در سال های پس از آن نیز همواره این زندان خبر ساز بوده است.
کشته شدن زهرا کاظمی، عکاس ایرانی - کانادایی در هنگامی در این زندان در بازداشت بود، شهرت این زندان را فراتر از مرزهای ایران برد.
خانم کاظمی در سال ۱۳۸۲ هنگام عکس‌برداری از تجمع خانواده‌های زندانیان در مقابل زندان اوین، بازداشت شد و چندی بعد در این زندان کشته شد. مقام های ایران برخورد جسم سخت به سر خانم کاظمی را دلیل کشته شدن او اعلام کردند.
در پی اعتراضات به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۸ بسیاری از فعالان سیاسی بازداشت و به این زندان منتقل شدند که بسیاری از آنها همچنان در این زندان به سر می برند.
فعالان حقوق بشر بارها از نحوه نگهداری زندانیان در زندان اوین و تعداد بالای زندانیان آن انتقاد کرده اند و گفته اند که این زندان فاقد امکانات رفاهی و بهداشتی لازم برای زندانیان است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر